Bij Learning Teams brengt de organisatie een groep mensen bijeen die bij een veiligheidsincident betrokken waren of er nuttige informatie over kunnen hebben. Doel is om te leren en te verbeteren, zowel van de dingen die goed en minder goed zijn gegaan. Een Learning Team kan ook periodiek worden ingezet om processen die opvallen beter te begrijpen en mogelijk te verbeteren. Learning Teams zijn in te zetten voor het leren van de dagelijkse praktijk zoals bij de debriefing en de dagafsluiting.
Het proces rondom een Learning Team is ontwikkeld om de psychologische veiligheid te versterken. De mensen van de werkvloer moeten zich veilig voelen om te vertellen hoe het echte werk wordt gedaan, inclusief de rauwe kantjes van het werk.
We kunnen een Learning Team inzetten op momenten waarop we meer willen leren over de dagelijkse praktijk en de complexe omgeving waarin het zich bevindt en je hebt meer dan één persoon nodig om een team te vormen.
Zonder deze ingrediënten is een Learning Team niet meer dan een vergadering.
Deze richtlijnen zijn geïnspireerd op het werk van Todd Conklin, Brent Sutton, Glynis McCarthy, Brent Robinson en Contact Energy New Zealand. Vertaald door Medirisk naar de Nederlandse gezondheidszorg.
In dit artikel vergelijken de onderzoeker de methode Learning Teams en de Root Cause Analysis. Zij zien meer acties die voortkomen uit een Learning Team en zien een groeiend eigenaarschap van het team.
Tim Robbins, MSc,*† Stephen Tipper, BA (Hons),* Justin King, MPH,*Satya Krishna Ramachandran, MD,‡ Jaideep J. Pandit, DPhil,§ and Meghana Pandit, MBA†||
In deze whitepaper staan achtergronden en instrumenten die je als facilitator kunt gebruiken in een Learning Team. Deze whitepaper is met toestemming vertaald naar het Nederlands door Medirisk.
Door Brent Sutton with Dr Todd Conklin, Brent Robinson and Jeffery Lyth
Dit is een grafische weergave van Learning Teams en hoort bij het boek “The Practice of Learning Teams”.
In dit document vind je een korte beschrijving over de ontstaansgeschiedenis van Learning Teams en een verwijzing naar de achterliggende literatuur.